
“Echt ongelofelijk…”
Mijn naam is Danilo, en woonachtig in Utrecht. Inmiddels ben ik 28 jaar in Nederland, geboren in Bogota Colombia. Colombia is voor mij eigenlijk altijd een onbekend stukje roots geweest waar ik eigenlijk niet veel van afwist. Natuurlijk hebben mijn ouders me gelukkig wel vroeger verteld wat er precies is gebeurd en waarom ik eigelijk in Nederland woon en niet in Colombia, maar echt veel achtergrond informatie is er nooit geweest. De jaren gaan onbezorgd voorbij, je bent er als kind niet echt mee bezig, toch kan ik me wel goed herinneren, dat er bij mij wel altijd een bepaalde trots is geweest over het feit dat ik uit Colombia kom. Het enige wat ik van Colombia wist las ik in tijdschriften, kranten, of boeken.En daardoor werd het beeld wat ik kreeg van Colombia toch een beetje negatief.
Colombia was en is vaak in negatief in het nieuws, dat is eigelijk erg jammer, als je nagaat dat eigelijk maar 2 %van de bevolking bezig is met rare en vervelende dingen.
Maar ja namate ik ouder werd, bleek ik steeds meer intresse te krijgen in mijn achtergrond. Op wie lijk ik eigelijk, zou mijn moeder nog leven, en maken ze het goed?? Al die vragen en nog veel meer zaten al zo lang in mijn hoofd. Toen ik een jaar of 20 was heb ik de eerste poging gedaan om wat meer van mijn roots te weten te komen. Ik heb een brief via wereld kinderen naar Cran (kindertehuis) gestuurd, om te vragen of ze eventueel nog meer informatie hadden over mijn moeder. Helaas bleken ze niet over meer informatie te beschikken dan ik zelf al wist. Een jaar later heb ik het eens geprobeerd bij het programma van de KRO “Spoorloos”.Ik kreeg netjes een bevestiging van hen, dat ze mijn brief in ontvangst hadden genomen. Al was het afvragen hoe lang het ging duren.
Jaren gingen voorbij, tot mijn broer naar Amsterdam is vertrokken om daar te gaan wonen.Hij kwam in contact met Adry van de stichting Colombiatupais. Na wat heen en weer gemaild te hebben, heeft hij via Colombiatupais een roots aanvraag gedaan. Het was eigelijk heel makkelijk uitgelegd. Zorg dat al je papieren die je van je adoptie hebt opstuurt richting Gyna, een Colombiaanse dame die nauw samen werkt met Adry, om voor zoekende Colombiaanen hun roots te vinden. Zij is gevestigd in Bogota. Maar spreekt vloeiend Nederlands omdat ze een aantal jaren in Nederland heeft gestudeerd. Zo gezegt zo gedaan, mijn broer liet het me weten, en ik was toen ik het hoorde erg enthousiast. Het eerste contact met Adry was ergens in December. Ze legde alles nog eens uit, en ik had er echt een vertrouwd gevoel bij. En natuurlijk vond ik het voor mezelf nu echt wel eens tijd worden dat mijn onbeantwoorde vragen beantwoord werden. Natuurlijk kan het zijn dat je heel slecht nieuws krijgt, of nog erger. Maar je weet het nooit, voor mezelf had ik zou iets, ik wil het weten, positief of negatief, just wanna know!!!
Ik zocht mijn papieren bij elkaar, stuurde ze op. Soms belde ik met Adry om eens even de stand van zaken door te nemen. Langzamerhand kreeg ik ook steeds meer contact met Gyna, ze verteld me over haar werkwijze, en wat er allemaal moest gebeuren. Het was een spannende tijd.
Nog voor de zomer,ergens in Juni, kreeg ik s’avond rond 9 een telefoontje van Adry, met de vraag, als ik tijd had, of ik haar even zou willen bellen. Ik kon niet wachten, ik moest naar mijn werk, ik had nacht dienst. Dus ik had alle tijd om haar even te bellen. Rond een uur of 10 kreeg ik haar aan de lijn, ik kon aan haar stem horen dat ze nieuws had, hahaha ze begon met de zin “zit je goed, hou je vast Danilo. We hebben je moeder gevonden” Nou die momenten daarna kun je je wel een beetje voorstellen denk ik, ik was verbijsterd, zo snel allemaal. WOW. Echt ongelofelijk, nadat het nieuws een beetje tot me was doorgedrongen kreeg ik via Gyna een aantal foto’s toegestuurd van mijn moeder, halfzusjes, en half broer. Ik kan me nog herrineren dat ik ongeveer anderhalfuur nonstop naar de foto’s heb gekeken. Het was een onbeschrijvelijk gevoel wat ik toen meemaakte, na 27 jaar de eerste foto’s van mijn biologische zien. Echt ongelofelijk!!!!! Super mooi…Met geen pen te beschrijven..
Ik moet zeggen de stichting Colombia Tu Pais heeft het erg snel en netjes allemaal heeft uitgezocht, het is allemaal zo snel gegaan, nou moet ik wel zeggen dat ik alles mee had, in mijn geval waren gegevens ingevuld vroeger die bij velen ontbreken. Zo helaas ook bij mijn broer, die op dit moment nog niet veel verder komt met zijn roots verhaal. Ik hoop dat hij in de toekomst nog meer te weten komt over zijn biologische moeder.
Natuurlijk zijn we richting Colombia gegaan, eerst ik alleen,(door omstandigheden) Later met het hele gezin hier in Nederland. Ik vond het erg leuk om Gyna uit te nodigen om een avond te stappen met mij en mijn zusjes en broer. Het was een geslaagde avond en vond het mooi dat ze toch een kijkje kon nemen in het leven van de familie Valbuena /Torres. De eerste keer ben ik 2 weken gebleven, en het was net of je in een warmbad stapte. De tweede keer met mijn ouders en broer, zijn we een week in Bogota geweest, daarna doorgereist richting het Noorden, waar het klimaat wat aangenamer is. Beide keren echt onvergetelijk.
Het is jammer dat de wereld zo’n negatief beeld heeft van Colombia, het is namelijk een prachtig land waar zo veel te zien en te doen is. Ik heb me op beide reizen dan ook geen moment onveilig gevoeld. Het is echt een aanrader voor iedereen die toch eens een keer richting Colombia wil gaan reizen. En voor Gyna en Adry, bedankt voor jullie inzet, het is allemaal zo positief bevallen, echt super…Bedankt